การวางเป้าหมายในชีวิตสำคัญแค่ไหน?

ครั้งก่อนพูดถึงการนั่งหน้าห้อง การพยายามที่จะผลักดันตัวเองให้อยู่แถวหน้า และความกล้าที่จะเผชิญกับความท้าทาย สิ่งเหล้านี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน? มันไม่ใช่แค่ความต้องการเป็นที่หนึ่ง แต่มันคือการสะสมความรู้และประสบการณ์ที่จะก้าวไปสู่จุดหมายต่างหาก นั่นคือการที่ใครสักคนจะพยายามฝึกฝนตัวเอง หรือพยายามที่จะใฝ่เรียนรู้ พยายามที่จะนั่งหน้าห้องเสมอ นั่นเป็นเพราะส่วนหนึ่งคนเหล่านั้นมีเป้าหมายในชีวิตที่แน่นอน

มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดมีการวิจัยติดตามสำรวจคนกลุ่มหนึ่ง โดยสำรวจคน 600 คน พบว่า 27% ของผู้ตอบไม่มีเป้าหมายในชีวิต 60% มีเป้าหมายที่คลุมเครือ 10% มีเป้าหมายระยะสั้นที่ชัดเจน และ 3% มีเป้าหมายระยะยาวที่ชัดเจน

ผ่านไป 20 ปี พบว่าคน 3% นั้นทุ่มเทเวลาและความพยายามไปในเรื่องๆ เดียว จนพวกเค้าประสบความสำเร็จมากในวงสังคม ส่วนคน 10% ส่วนใหญ่อยู่ระดับกลางของสังคม เค้ามุ่งมั่นตามเป้าหมายระยะสั้นที่กำหนดไว้ และพบว่าคนกลุ่มนี้เป็นพวกแพทย์ ทนายความ วิศวะ ผู้บริหารระดับสูง ฯลฯ และแน่นอนรองลงมาคือคนกลุ่ม 60% และ 27% ตามลำดับครับ คนกลุ่มสุดท้ายนี้คือกลุ่มคนที่ส่วนใหญ่จะตกงาน บ่นว่าผู้อื่น บ่นว่าสังคม และทุกอย่างบนโลกนี้

สรุปใจความที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ก็คือ หากเรามีเป้าหมายที่ชัดเจน และลงมือปฏิบัติ ฝึกฝน มุ่งมั่นอยู่กับมันตลอดเวลา เราจะประสบความสำเร็จและเป็นบุคคลที่อัจริยะด้านนั้นๆ ครับ

ถ้าเป็นนักเรียน และยังไม่มีเป้าหมายในอนาคตในระยะยาว ก็ลองวางเป้าหมายระยะสั้นๆ ไปก่อนก็ได้ครับ เช่น เทอมหน้าที่จะทำให้ได้เกรดเท่าไหร่ จะฝึกภาษาอังกฤษให้ได้ระดับไหน จะซ้อมดนตรีให้เก่งสักเท่าไหร่ แล้ววางแผนการพัฒนาตนเอง ฝึกซ้อม เราก็จะเก่งขึ้นและประสบความสำเร็จแน่นอนครับ

//Ref Harvard’s 4:30 A.M.

Related Posts

อย่าไปอินกับ AI ที่จะทำให้เราสบาย…จนละทิ้งการเรียนรู้และศึกษาเรื่องนั้นอย่างแท้จริง

ชวนคิด…วันนี้ เสนอตอน: อย่าไปอินกับ AI ที่จะทำให้เราสบาย…จนละทิ้งการเรียนรู้และศึกษาเรื่องนั้นอย่างแท้จริง . ผมเป็นคนหนึ่งที่ใช้ AI ช่วยงานเยอะครับ เพราะมันช่วยเบาแรงและลดภาระเราได้จริง ๆ นะ แต่บางเรื่องในบริบทของหน้าที่ครู ผมก็เห็นว่าผลงานบางอย่างครูเป็นผู้เขียนขึ้นมาเองจากกระบวนการคิดการไตร่ตรอง ประสบการณ์ที่สะสมมา จะเป็นประโยชน์และมีคุณค่าสำหรับนักเรียนมากกว่าที่จะให้ AI สร้างงานนั้นให้เรา . รวมไปถึงการมองว่า AI จะทำให้เราสบาย จนละทิ้งแก่นสำคัญของการได้มาซึ่งงานที่มีคุณภาพตามบริบท สภาพแวดล้อม หรือความเหมาะสมสำหรับการพัฒนาคุณภาพการศึกษาของนักเรียนของเราครับ . จากภาพนี้ผมชวนคิดว่า…

บันทึกความทรงจำ: ผู้ประสบเหตุแผ่นดินไหวครั้งแรกในชีวิตของผมเอง

​เมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2568 เวลา 13.20 น. ได้เกิดแผ่นดินไหวขนาด 8.2 แมกนิจูด โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองสะกาย ประเทศเมียนมา ห่างจากอำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน ประมาณ 326 กิโลเมตร แรงสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหวครั้งนี้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อหลายพื้นที่ในประเทศไทย รวมถึงกรุงเทพมหานคร ผลกระทบในประเทศไทย กรุงเทพมหานคร: อาคารสำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างในย่านจตุจักร ซึ่งมีความสูง 33…

เชียร์ลีดเดอร์ครั้งแรกของอันนา ป.3

วันที่ 25 ธ.ค. 2567 วันนี้เราตื่นกันตั้งแต่สีสองครึ่งเกือบตีสาม รีบอาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้าน เพราะอันนามีนัดกับคุณครูไว้เพื่อที่จะแต่งหน้า ทำผม แต่งตัว กับการเป็นเชียร์ลีดเดอร์ปีแรกของอันนา ซึ่งอันนามีความตั้งใจที่จะเป็นมาตั้งแต่ ป.1 แล้วครับ แต่ก็ยังไม่ผ่านการคัดเลือก ปีนี้มีโอกาสได้เป็นแล้ว อันนาดีใจมากๆ นอนแทบไม่หลับเลย แต่ก็พยายามนอนและตื่นมาตอนตีสองครึ่งด้วยความตื่นเต้นมาก ๆ ครับ เรามาถึงโรงเรียนเกือบตีสี่ ซึ่งก็มีเพื่อน ๆ มาแต่งหน้ากันบ้างแล้ว มีผู้ปกครองมานั่งเฝ้ากันพอสมควร พ่อโจ๊กกับแม่ฝนส่งอันนาที่ห้องแต่งตัวก็ลงมารอที่ชั้นล่างของโรงเรียน ซึ่งก็คือโรงอาหารครับ…

น้องอันนา…พาย่าไหว้พระวัดมณีวงศ์ จ.นครนายก

ทริปนี้พ่อโจ๊ก แม่ฝน และน้องอันนา พาคุณย่าไปเที่ยว ไหว้พระ จังหวัดนครนายกครับ เรามากันที่วัดมณีวงศ์ ซึ่งเป็นวัดที่มีสถาปัตยกรรมเกี่ยวกับพญานาคที่สวยงาม และที่นี่มีวังพญานาคที่ใหญ่โตมากๆ และสวยงามมาก ๆ ครับ https://photos.app.goo.gl/MG1caHfshfPVQBKQ6

เดินเที่ยวงานประดับไฟอยุธยา 4 วัด 1 วัง (16 พ.ย. 2567)

หลังที่พ่อโจ๊ก แม่ฝน พาน้องอันนามาไหว้พระ 9 วัด ครบถ้วนแล้ว เป้าหมายอีกข้อหนึ่งที่เรามาอยุธยาในวันนี้ก็คือการพาน้องอันนามาใส่ชุดไทยและถ่ายรูปในงานประดับไฟ 4 วัด 1 วัง ของจังหวัดอยุธยาครับ ซึ่งพ่อโจ๊ก แม่ฝน พาน้องอันนาใส่ชุดไทย มาเที่ยงงานประดับไฟในวัดและเมืองเก่าอยุธยา เรามากันวันที่ 16 พ.ย. คนไม่เยอะ ไม่แออัดมาก เดินสบาย ๆ แต่ว่าอากาศร้อนไปนิดนึง ถ้าอากาศเย็น ๆ น่าจะดีมากๆ…

ไหว้พระ 9 วัด ปี 67 EP9 วัดมหาธาตุ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ในที่สุดการเดินทางไหว้พระ 9 วัด ของน้องอันนา พ่อโจ๊ก และแม่ฝน ก็เดินทางมาถึงวัดที่ 9 แล้ว แต่อย่างที่บอกไว้ในตอนก่อนหน้านี้ว่าวัดที่ 8 ที่เรามาถึงคือวิหารพระมงคลบพิตร เรามาถึงหลัง 5 โมงเย็น ซึ่งวัดทุกที่ได้ปิดทำการ ปิดวิหารไปหมดแล้ว คราวนี้เราจะทำอย่างไรดีล่ะให้ไหว้พระครบ 9  วัดตามความตั้งใจ พ่อโจ๊กกับแม่ฝนก็เลยพาน้องอันนาไปวัดมหาธาตุ ซึ่งเป็นวัดที่ไม่พระ ไม่มีวิหาร เพราะเห็นวัดที่เป็นโบราณสถานครับ เรามาไว้พระที่นี่เพื่อให้การไหว้พระ 9 วัดของเราประสบความสำเร็จ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.