ปิดคอร์สวิชา “วิทยาการคำนวณ” ของนักเรียนชั้น ม.4 ไปเรียบร้อยแล้วครับ 
ตลอดเทอมนี้ นักเรียนได้เรียนรู้การใช้ “แนวคิดเชิงคำนวณ” (Computational Thinking) มาแก้ปัญหาในชีวิตประจำวัน จนออกมาเป็นโครงงานคอมพิวเตอร์ที่ใช้งานได้จริงครับ
…
– บางโครงงานเรียบง่ายแต่แก้ปัญหาได้ตรงจุด 
– บางโครงงานมีศักยภาพและซับซ้อนจนนำไปต่อยอดได้อีกไกล 
– และบางโครงงานก็ฉายแววถึงขั้นเขียนเป็น Business Model ต่อได้เลย! 
…
ในฐานะครู ผมภูมิใจในทุกผลงานและความพยายามของนักเรียนทุกคนครับ 
โดยเฉพาะผลงานที่ใช้ฝีมือและทักษะพิเศษครับ เช่น การวาดภาพฉากหรือตัวละครประกอบเนื้อเรื่อง เพราะเป็นงานที่แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจ ไม่ใช่แค่การ Gen AI อย่างเดียว
โดยเฉพาะผลงานที่ใช้ฝีมือและทักษะพิเศษครับ เช่น การวาดภาพฉากหรือตัวละครประกอบเนื้อเรื่อง เพราะเป็นงานที่แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจ ไม่ใช่แค่การ Gen AI อย่างเดียวปีนี้มีข้อสังเกตที่น่าสนใจคือ การนำ AI เข้ามาช่วยในกระบวนการพัฒนา ทำให้โครงงานสำเร็จเร็วขึ้นจริง ๆ ครับ แต่สิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้และสำคัญกว่านั้นก็คือ “AI เป็นเพียงเครื่องมือที่ทรงพลัง แต่ไม่ใช่ทางลัดที่จะทดแทนความรู้พื้นฐานได้”
เพราะความเข้าใจในหลักการและพื้นฐานที่แน่นพอ คือสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่า
จะตั้งคำถามและแก้ปัญหาอะไร?
ผลลัพธ์ที่ได้จาก AI ถูกต้องตามหลักการหรือไม่?
จะนำผลงานไปปรับใช้จริงได้อย่างไร?สุดท้ายนี้ “แนวคิดเชิงคำนวณ” ไม่ได้จำกัดอยู่แค่การแก้ปัญหาด้านการเขียนโปรแกรม แต่เป็นทักษะการคิดแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้กับทุกเรื่องในชีวิต โดยเฉพาะกับปัญหาใหม่ ๆ ในอนาคตที่ไม่มีสอนในโรงเรียน และต้องอาศัยการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อแก้ปัญหานั้นครับ 
